Udako solstizioarekin batera, argiak goia jotzen duen egunean, gorputzaren eta bere energia-zentro nagusien bidez gora egiten dugu goiko txakretara. Uztailean, 6. Ajna txakran geratuko gara, hain zuzen ere argia, pertzepzioa eta jakinduria irudikatzen dituena. Mundu sotilak ikustea dakar, ikusezina dena ikusteko eta ezezaguna dena ezagutzeko gaitasuna. Ikasturtean zehar naturako elementuekin hartu-emana izan dugu haien ezaugarriak ulertzeko eta haiekin bat egiteko. Lurretik, uretik, sutatik, airetik eta eterretik haratago integrazioaren inguruan aurkitzen gara orain, bekokiaren erdigunean hain zuzen, guruin pituitarioak edo hipofisiak sistema glandular osoa koordinatzen duen garezurraren erdian. Sinbolikoki, hirugarren begi honetan gertatzen da HA eguzki-energiaren eta THA ilargi-energiaren arteko lotura. Burmuineko polaritate edo hemisferio horien arteko orekari esker, aurrera egin behar dugu aurreiritzitik harago dagoen buru argi eta justuez, munduaren ikuspegi zuzenagoa lortzeko, haurtxoak ginenean eta esperientzia ozeanikoak genituenean bezala, mugaren edo banaketaren noziorik ez zegoenean.
Adimenaren argitasuna jakituriaren esentzia da. Prozesu yogikoa anabasa egoera mental batetik argitasun handiagoko egoera batera aurreratzean datza. Gure praktikak, beraz, adimen zaratatsua adimen argi, isil bihurtu nahi du. Gogoeta-egoera lantzen dugu, orainarekin erabat lerrokatuta egoteko, eta begirada garbi bat, gure esperientzia-eremuaren aurrean aurkezten dena lasai behatu ahal izateko, dena besarkatu ahal izateko, elkarri atxiki gabe eta ezer baztertu gabe. Bizitzan zehar egiten dugun ibilbidea kontrakoak igarotzea eta haiengandik ikastea baita. Arnasa hartu, konturatzen naiz, arnasa bota, konturatzen naiz eta horrela arnasketa arnasketaren ondoren. Bizirik egotera eramaten gaituena muga horien artean mugitzea da, etengabe mugitzen ari den fenomeno beraren alderdiak direla ulertuz. Muturretako bat ukatu eta bizitzaren jarioa oztopatzen dugunean sufritzen dugu.
Ajna txakraren bitartez irudimenera, ezagutza intuitibora, pertzepzio izpiritualera eta lotura orokorrera irekitzen gara. Izaki espirituala izatea, sinesmen edo jakintza gisa ulertu beharrean, existentziaren misterioaren aurrean irekitasun-jarrera gisa ulertua. Errealitatearen dimentsio ukiezina onartzeak harridura bizirik mantentzera, harkor egotera eta maitasunezko sentiberatasuna eta entzutera bultzatzen gaitu. Lagunartean esaten dugu oporrak behar ditugula, deskonektatu egin behar dugula, baina ez al da gehiago izango birkonektatu behar dugula, naturala konexioa dela, batekin, besteekin eta Unibertsoarekin konektatuta bizitzea? Yoga unitate horren etengabeko oroitzapena da, elkarrekin konektatutako osotasun baten parte garela. Konfiantza ez dator erantzun guztiak edukitzetik, galdera guztiei irekita egotetik baizik.
Urtaroen eta naturaren mugimendu pausatu eta ziklikoari begira, geure gorputzaren erritmo naturalekin adiskidetzen gara. Emakumearen kasuan (oraindik gehiengoa da yoga-taldeetan) eta, zehazki, peri-menopausiako emakumeen kasuan, erdiko mailan gertatzen diren aldaketek (hipotalamoa eta hipofisia, bide batez, 6.txakra) duten berebiziko garrantzia suma dezakegu. Guruinen aldaketa horiek hormona-mailan, estrogenoen beherakadagatik eta androgenoen nagusitasunagatik, berrikustera eta egokitzera bultzatzen gaituzte, zentzu biologikoa dutelako: denbora zeure buruari eskaintzeko, zaintzeko, zure prozesuan zentratuta egoteko eta yoga egokitua praktikatzeko, besteak beste, sistema parasinpatikoa (erlaxaziokoa) aktibatzeko, badakigulako estresa dela disruptibo endokrinorik handiena. Kontzienteki menopausiarantz abiatzen gara, pazientziaz, igarotze-erritual bat bezala, haren sintomei kasu eginez; izan ere, ziklikoak izateari uzten diogu, fluktuatzeari eta ilargiaren faseekin ohitzeari uzten diogu, bere energia eta dohainekin, argirantz, kanporantz, gorakorantz, ilargi beterantz (obulazioa) eta iluntasunerantz, barrurantz, ilbeherantz, ilbeltzerantz (hilerokoa), ziklo bakoitzean energiak berrituz. Arian-arian, peri-menopausia fasean zehar, hilekoaren zikloan eta bere energietan zehar jariatzeari utziko diogu, eta kanpoko eta barruko munduen arteko orekara hurbilduko gara. Integrazio bat gertatuko da, eta horregatik emakume menopausikoaren arketipoa, jada hilekoa ez duena, jakintsua izango da, bi mundu horien etengabeko kontzientzia duena.
Uda iritsi da, une egokia itsasoan bainatzeko, ilea mozteko, erritualak egiteko, konturatu gabe egiten ditugunak,… berez egiten ditugun ekintzak dira. Lanaren fruituak biltzeko eta gure sadhana edo yoga praktika lasaiago eta erlaxatuago gozatzeko garaia ere bada, uztaileko yoga ikastaroan egindako iradokizunak eta beharrak kontuan hartuta: geure buruari masajeak emateko, bikoteka ukitzeko, gorputzaren zati espezifikoetan tentsioak eta blokeoak askatzeko eta erlaxatzeko praktikak proposatzeko. Sinbolismoz betetako sekuentzia yogiko dinamiko eta meditatiboez gain, gorputzaren mugimendua sentitzeko modu berriak aztertuko ditugu, hala nola buruaren, ornoen eta pelbisaren arteko koordinaziotik sortzen den Katsugenaren mugimendu espontaneoa, haren gorabehera hautemanez eta inertziaren ondorioz gozatuz. Halaber, dardara neurogenikoa aktibatzeko teknikarekin esperimentatuko dugu (ugaztunekin partekatzen dugun gorputzaren erreflexu naturala den mekanismoa, guk, helduok batez ere, blokeatu duguna). Teknika horren funtzioa estresaren kimika gure organismoan deskargatzea da, hau da, muskulu-tentsio sakoneko patroi metatuak askatzen ditu autoregulazio-erantzun gisa. Era berean, AUMren (OM) soinua eta kantua bezalako zabaltasun kosmikoko irudiak eta sentsazioak lasaitzen eta gogora ekartzen dizkiguten soinuekin esperimentatuko dugu.
Namasté,
Eva Domènech