Zergatik jolastu?

Denok dakigu jolasak edozein animalia-espezietan duen garrantzia eta horrek ikaskuntzaren munduarekin duen lotura zuzena. Izan ere, nahikoa da lehoiak bezalako animalia-espezie baten kumeei erreparatzea eta beren ikaskuntza jokoan nola oinarritzen duten ikustea, gero bizirik irauteko ezinbestekoa izango dena: ehizan, ihes egiten, jazartzen, ezkutatzen, estaltze jolasetan, imitatzen eta abar jolasten dira.

Ez hori bakarrik, jolasa ezaugarritzen duen beste alderdi bat ere badago, hau da, bere funtzio soziala, taldeka bizi diren espezieetan funtsezkoa dena.

Giza espeziean, neurri handi batean, gauza bera gertatzen da: jolasaren bidez ikasten eta garatzen joaten gara gure esparru guztietan, heldutasun batera iritsi arte. Heldutasun horretan, zoritxarrez, barruan daramagun haur hori alde batera uzten dugu, zahartzen goazen heinean eta pertsona fisiko bihurtzen garen heinean, jolasaren eta emozioen munduaren artean dagoen harreman estua ahaztuz, bai eta autoezagutzan eta hazkunde pertsonalean duen garrantzia ere.

Jolas dramatikoa — Antzezpena

Urnietan antzerki tailerra sortu zenetik, duela hamar urte baino gehiago, ikastaroaren planteamendua beti berdina izan da. Jolas dramatikoa dei geniezaiokeen lehen zatia haurren esentzia eta espiritua berreskuratzera bideratuta dago, horiek ezinbestekoak baitira bizirik sentitzeko eta hazten eta garatzen jarraitzeko: dibertsioa, jakin-mina, arriskua, ilusioa, ikasteko gogoa, zu ezagutzen jarraitzeko gogoa, zu harremanetan jarraitzeko gogoa, etab.

Bestalde, jolasaren lehen zati honek ondorio horiek ditu, eta hori ezinbesteko bidea da tailerraren bigarren zatira iritsi ahal izateko, hau da, Antzerki Antzezpena deritzona egin ahal izateko.

Beste era batera esanda, tailerraren lehen fasean jokatzeak zubi sendo bat sortuko du, bigarren fasera sartu eta berme osoz egin ahal izateko, hala nola ikasturte amaierako lagina.

Beraz, urritik aurrera, JOLASTERA!